อยู่อย่างปลอดภัยในดินแดนจระเข้: การฆ่าไม่ใช่คำตอบ

การสังหารนักท่องเที่ยว Cindy Waldron โดยจระเข้น้ำเค็มขณะว่ายน้ำทางเหนือของ เมืองแคนส์เมื่อวันอาทิตย์ได้จุดประกายการถกเถียงเกี่ยวกับวิธีการป้องกันผู้คนให้ปลอดภัยจากจระเข้ ส.ส. Bob Katter ของรัฐบาลกลางเรียกร้องให้มีการกำจัดจระเข้ที่ใหญ่กว่านี้ แม้ว่ารัฐบาลควีนส์แลนด์จะเคยออกกฎอีกครั้งก็ตาม มีเหตุผลที่ดีมากสำหรับการตัดสินใจครั้งนี้ หลักฐานแสดงให้เห็นว่าการเรียกร้องให้มีการยกเลิกกฎระเบียบอย่างสมบูรณ์ในการล่าจระเข้นั้นขึ้นอยู่กับข้อโต้แย้งที่มีข้อบกพร่อง วิธีที่ง่ายที่สุดในการดูแล

ผู้คนให้ปลอดภัยคือการทำให้แน่ใจว่าพวกเขาเข้าใจถึงความเสี่ยง

มีการจัดการประชากรจระเข้ทางตอนเหนือของออสเตรเลียตั้งแต่ต้นทศวรรษ 1970 ก่อนหน้านั้นเป็นช่วงเปิดฤดูกาลการล่าสัตว์สามทศวรรษได้กำจัดจระเข้ป่าไป 95% แม้ว่าการล่าพวกมันทั้งหมดจะเป็นไปไม่ได้ก็ตาม

นักล่าหลายคนเริ่มให้ความเคารพ “สัตว์ร้าย” ของออสเตรเลียอย่างชัดเจนเหล่านี้ สนับสนุนการปกป้องที่ตามมาของพวกมัน แต่จำนวนของพวกเขาก็เด้งกลับเร็วกว่าที่ใคร ๆ คาดไว้ ในไม่ช้าคำถามก็ถูกถามเกี่ยวกับภูมิปัญญาของการอนุญาตให้พวกเขาฟื้นตัว

รัฐบาลนอร์เทิร์นเทร์ริทอรีตระหนักถึงคุณค่าของจระเข้ที่มีต่อผู้คนและสุขภาพของระบบนิเวศ Crocs กลายเป็นสัญลักษณ์แห่งการท่องเที่ยว ไข่และหนังของพวกมันถูกเก็บเกี่ยวอย่างยั่งยืนเพื่อสร้างงานในท้องถิ่นและอุตสาหกรรมที่เพิ่งเกิดใหม่ และปัญหาด้านความปลอดภัยได้รับการจัดการโดยการกำจัดจระเข้ที่ “มีปัญหา” ตามเป้าหมาย ควบคู่ไปกับการรณรงค์ทางสื่อที่มองเห็นได้เกี่ยวกับการรักษาความปลอดภัย แม้จะมีความแตกต่างระหว่างรัฐและดินแดน แต่ยังคงใช้วิธีพื้นฐานเดียวกัน

มีประสิทธิภาพในการช่วยชีวิตหรือไม่? การโจมตีร้ายแรงครั้งแรกที่บันทึกไว้ในควีนส์แลนด์เกิดขึ้นในปี 2518เมื่อปีเตอร์ ไรเมอร์สถูกฆ่าตายขณะลุยน้ำในลำห้วยใกล้กับแม่น้ำมิชชัน นี่เป็นเวลาเพียงหนึ่งปีหลังจากประชากรจระเข้ได้รับการปกป้องเพราะมันใกล้จะสูญพันธุ์ การล่าสัตว์อย่างไร้กฎเกณฑ์สามทศวรรษไม่ได้ช่วยชีวิตไรเมอร์

สถิติล่าสุดที่รวบรวมโดยCrocBITEแสดงการโจมตี 112 ครั้งระหว่างปี 1971 ถึงพฤษภาคม 2016 33 ครั้ง (30%) ในจำนวนนี้ถึงแก่ชีวิต นั่นคือการโจมตีที่ไม่ร้ายแรงโดยเฉลี่ย 2.5 ครั้งต่อปี และการโจมตีร้ายแรง 0.7 ครั้งต่อปีทั่วออสเตรเลียตะวันตก ดินแดนทางเหนือ และควีนส์แลนด์ อัตรานี้เพิ่มขึ้นเล็กน้อยในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา แต่การโจมตีของจระเข้ยังคงเกิดขึ้นน้อยมากในออสเตรเลีย

ขนาดโดยเฉลี่ยของจระเข้กำลังเพิ่มขึ้นเนื่องจากจำนวนประชากร

ยังคงโตเต็มที่จะฟื้นตัวเต็มที่ อย่างไรก็ตาม ด้วยจำนวนการโจมตีที่ต่ำมาก จึงยากที่จะประเมินว่าสิ่งนี้มีผลกระทบต่ออัตราการเสียชีวิตหรือไม่

การโจมตีมักเกิดขึ้นเพราะผู้คนลงไปในน้ำพร้อมกับจระเข้ เหตุอันชัดแจ้งเช่นนี้ควรป้องกันได้โดยง่าย ข้อนี้ เป็นอย่างนั้นจริงๆ

ความเสี่ยงในการโจมตีในออสเตรเลียต่ำ ส่วนใหญ่เป็นเพราะความสำเร็จของการรณรงค์ที่ดำเนินการมายาวนานเพื่อเตือนผู้คนถึงอันตรายของการว่ายน้ำในน่านน้ำที่มีจระเข้อาศัยอยู่

ผู้ที่อาศัยอยู่ในท้องถิ่นมักจะตระหนักถึงอันตรายมากที่สุด น่าเศร้าที่ เหยื่อการโจมตีจำนวนไม่สมส่วนคือผู้เข้าชมที่ไม่ตระหนักถึงความเสี่ยง ดังนั้นปัญหาที่แท้จริงจึงสามารถตีความได้ว่าเป็นความล้มเหลวในการสื่อสารความเสี่ยง และนั่นคือทางออก

ทำอย่างไรไม่ให้จระเข้กิน

การโจมตีของจระเข้เป็นเหตุการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจ โชคร้าย และอาจเป็นเรื่องที่น่าสลดใจซึ่งโดยทั่วไปแล้วสามารถหลีกเลี่ยงได้ ออสเตรเลียมีประวัติที่ยอดเยี่ยมในการช่วยชีวิตผู้คนจากการโจมตีของจระเข้ แม้ว่าจะมีจระเข้น้ำเค็มมากกว่าประเทศอื่น ๆ แต่เรามีอัตราการเสียชีวิตต่ำเนื่องจากการจัดการและโปรแกรมการศึกษาของเราอยู่ในระดับโลก

ประเทศอื่นๆ ที่มีจระเข้มาที่ออสเตรเลียเพื่อขอคำ แนะนำในการจัดการประชากรจระเข้และป้องกันความขัดแย้งกับผู้คน

แต่ก็ยังมีพื้นที่สีเทาสำหรับใครหลายคน คุณจะรู้ได้อย่างไรว่าการว่ายน้ำในภาคเหนือของออสเตรเลียปลอดภัยหรือไม่? ความเสี่ยงของการทำเช่นนั้นคืออะไร?

เราตัดสินใจทุกวันเพื่อประเมินความเสี่ยง ไม่ว่าเราจะขับรถ เดินไปตามถนน ว่ายน้ำในสระ หรือนั่งเรือออกไป เราได้รับการฝึกอบรมเพื่อลดความเสี่ยงที่เราเผชิญ

เช่นเดียวกับการเข้าไปในพุ่มไม้และเผชิญกับอันตรายที่อาจเกิดขึ้นจากงู ยุง หรือสัตว์อื่นๆ บางครั้งอุบัติเหตุจะเกิดขึ้นบ่อยครั้งเพราะมีคนตัดสินใจดันโชคของพวกเขา

แต่สำหรับจระเข้กฎง่ายๆคือ อย่าลงน้ำในที่อยู่อาศัยของจระเข้ ในพื้นที่เหล่านี้ให้อยู่ห่าง ๆ ริมน้ำ ไม่รบกวนน้ำในที่เดิม ๆ ไม่เข้าใกล้หรือแหย่จระเข้ ตั้งค่ายห่างจากฝั่งอย่างน้อย 50 เมตร และอย่าลงเรือเล็กที่ไม่มั่นคง .

สัญญาณเตือนเกี่ยวกับจระเข้มีเหตุผล เพื่อให้คุณตัดสินใจอย่างรอบคอบเกี่ยวกับความปลอดภัยส่วนบุคคลของคุณ เพิกเฉยต่อพวกเขาและคุณอาจหนีไปได้ แต่ในที่สุดคุณก็จะไม่ทำ

มีข้อสงสัยเล็กน้อยว่าออสเตรเลียรู้วิธีจัดการประชากรจระเข้ป่า ความเสี่ยงที่จะถูกโจมตีโดยจระเข้ที่นี่น้อยมาก เพราะจระเข้และผู้คนได้รับการจัดการอย่างมีประสิทธิภาพ

เรามีจระเข้จำนวนจำกัดอยู่แล้ว การกำหนดเป้าหมายและกำจัดสัตว์บางชนิดที่ก่อให้เกิดความเสี่ยงสูงต่อสาธารณะผ่านการกระทำของพวกเขา การกำจัดที่กว้างขึ้นจะไม่ได้อะไรเลย ต้นทุนของการดำรงชีวิตในท้องถิ่นและทรัพยากรธรรมชาติของเรา

Credit : สล็อต